- rozpieczętować
- глаг.• вскрывать• распечатать• распечататься* * *rozpieczętowa|ć\rozpieczętowaćny сов. распечатать (конверт etc.)* * *rozpieczętowany сов.распеча́тать (конверт и т. п.)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
rozpieczętować — dk IV, rozpieczętowaćtuję, rozpieczętowaćtujesz, rozpieczętowaćtuj, rozpieczętowaćował, rozpieczętowaćowany rozpieczętowywać ndk VIIIa, rozpieczętowaćowuję, rozpieczętowaćowujesz, rozpieczętowaćowuj, rozpieczętowaćywał, rozpieczętowaćywany… … Słownik języka polskiego
rozpieczętowywać się – rozpieczętować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} samoistnie się otwierać; rozklejać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}List rozpieczętował się. Ten rodzaj kopert nie jest dobry, one zawsze się rozpieczętowują. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpieczętowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozpieczętowywaćowuję, rozpieczętowywaćowuje, rozpieczętowywaćany {{/stl 8}}– rozpieczętować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, rozpieczętowywaćtuję, rozpieczętowywaćtuje, rozpieczętowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} otwierać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koperta — ż IV, CMs. kopertarcie; lm D. kopertaert 1. «rodzaj płaskiej torebki papierowej, w której przesyła się korespondencję» Zaadresować kopertę. Zakleić, rozpieczętować kopertę. 2. «wieczko, przykrywka zegarka» Zegarek w złotej kopercie. Otworzyć… … Słownik języka polskiego
koperta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kopertarcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płaska torebka papierowa do przesyłania korespondencji, zwykle w kształcie prostokąta, na którym uwidaczniają się miejsca klejenia w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień